در فِرِستهی قبلی توضیح دادم که پدربزرگ مرحوم بنده، آقا سید علی اصغر بابالحوائجی در دوران جوانی چند سالی در تهران زندگی کرد. ایشان بعد از بازگشت به روستای شاهنجرین، مکتبداری و خطاطی را بهعنوان شغل اصلی خود برگزید.
پدربزرگم سالهای سال به کوههای شاهنجرین میرفت و با زحمتِ فراوان سنگهای بزرگ و سنگین وزن را به محل کار خود میآورد. ایشان با صبر و حوصلهی فراوان، سنگها را میتراشید و روی آنها خطاطی میکرد. آرامستان شاهنجرین یکی از جاهایی است که هنر دستِ پدربزرگ من را به وفور میتوان مشاهده کرد. سنگ قبرهایی که به هنر خوشنویسی پدربزرگ بنده مزین شده و بعضی از آنها بیش از شصت سال پیش تراشیده شدهاند. عکسهای چند نمونه از سنگ قبرهایی که پدربزرگم تراشیده است در ادامه میآید.
مشاهده (عکس شمارهی 1)
مشاهده (عکس شمارهی 2)
مشاهده (عکس شمارهی 3)
مشاهده (عکس شمارهی 4)
مشاهده (عکس شمارهی 5)
مشاهده (عکس شمارهی 6)
مشاهده (عکس شمارهی 7)
مشاهده (عکس شمارهی 8)