چرا همه‌ی مطالب وبلاگم را حذف کردم؟

چند روز پیش به‌خاطر حساسیت بیش از حد به فضولیِ یک‌سری از دوستانِ قدیمی، کلِ یادداشت‌هایم را پاک کردم و وبلاگ را به‌طور موقت از دسترس خارج کردم. حالا اما پشیمان شده‌ام و دوباره می‌خواهم اینجا بنویسم. با خودم عهد بستم که قضاوت‌ها و حرف‌های آن‌ها برایم مهم نباشد.

من گوشه‌گیر و تنها نیستم. من اهل رفت و آمد با دوستانم هستم، البته فقط با آن‌هایی که در کار و زندگیِ من و دیگران «فضولی» نمی‌کنند. این موضوع را پیش از ازدواج، با همسرم درمیان گذاشتم. از غریبه انتظاری نیست. من از حضور آدم‌های ناشناس در وبلاگم ناراحت نمی‌شوم. من خودم خواستم که مطالبم با نامِ خودم در اینترنت منتشر شود تا دیگران به وبلاگم بیایند و آن را بخوانند، اما اصلِ صحبتِ من سوءاستفاده‌ی برخی دوستان در این خصوص است.

بگذریم...